Мақалада жалпы сӛлеу тілінің жетіспеушілігі бар балаларда инициативті сӛйлеуді дамыту мәсе
лесі қарастырылады, ӛйткені олардың барлық зияткерлік саласы зардап шегеді, кӛпшілігі ӛз бастамасымен
басқа адамға жүгіне алмайды, кейде тіпті оларға біреу жүгінсе, тіпті тиісті түрде жауап беруге ұялады. Олар
қалыптасқан қарым-қатынасты қолдап, дамыта алмайды, ӛз ықыласын, кӛңілін жеткізе алмайды, сондықтан жиі
қақтығысады немесе жалғыз аяқталады. Бастамашылық сӛйлеудің тӛмен деңгейі балалардың ӛзін-ӛзі жүзеге
асыру мүмкіндігін шектейді, еркін қарым-қатынасты қамтамасыз етпейді, бұл ӛз кезегінде сӛйлеу, танымдық
қызметтің дамуына ықпал етпейді, білімді меңгеруге кедергі келтіреді, жеке басының дамуы мен мінез-құлқына
теріс әсер етеді.