Бұл мақалада ғылым функцияларының біртекті еместігі және олардың өзгеру мүмкіндігі де
байқалады. Бұл, ең алдымен, ғылыми мәдениет құндылықтарының қоғамның ұлттық дәстүрлерімен немесе
антидемократиялық саяси режим шарттарымен ықтимал қақтығыстарымен байланыстырылады. Ғылым ұлттық
мәдениеттердің ажырамас элементі, олардың негізін белсенді өзгертетін элементі бола алады. Осылайша, ғылым және
оның нәтижелері көбінесе дәстүрлі өмір салттарымен, әлеуметтік идеалдармен, құндылықтармен конфронтацияға түседі. Ғылымның дамуы әлеуметтік және жеке дағдарыстардың кеңеюінің шартына айналды. Мәдениеттегі ғылым
дисфункцияларының рөлін азайту үшін оның ұлттық мәдениет пен әлемдік ғылымның жетістіктерін үйлесімді
үйлестіруге мүмкіндік беретін ұлттық жанасу нүктелерін айқындап алу қажет.

1. Гайденко П.П. Эволюция понятия науки. Становление и развитие первых научных программ. Москва, 1980. - 448 с.
2. Губин В.Д. Критика современных буржуазных теорий творчества. Харьков, 1981. -168
3. Листвина Е.Г. Основания взаимосвязи науки и культуры// Вестник ТГПУ. 2014.№7.С.116- 120.
4. Мамардашвили М.К. Наука как культура // Методологические проблемы историко-научных исследований. Москва., 1982. С. 38-58.
5. Огурцов А.П. Образы науки в буржуазном сознании//Философия в современном мире.Философия и наука. М.: Наука,1972.
6. Пархоменко И.Т., Радугин А.А. Культурология в вопросах и ответах. М.: Центр, 2001. С 81-86.
7. Порус В.Н. Рациональность. Наука. Культура. Москва, 2002. -352 с.
8. Саберова М.Ш. Понятие и функции научной культуры // Контекст и рефлексия: философия о мире и человеке. 2016. № 1. С. 35-45.