Статья посвящена определению значения казахского языка в исторической
преемственности тюркских языков и казахского языка путем углубления их природы с помощью лингвистических данных, отражающих национальный этнический характер, в моделях словообразования на
основе глаголов, где анализируется роль и место, структура, семантическая структура и историкоэтимологические аспекты. 

1. Баскаков Н.А. Основные теоретические направленияв изучении алтайской семьи языковт// Советская тюркология.-1970. №5.-С.113-114
2. Ескеева М.Көне түркі және қазіргіқыпшақ тілдерінің моносиллабтық негізі. -Алматы, 2007
3. Жолшаева М.С. Қазақ тіліндегі етістіктер және аспектуалды семантика. – Алматы. 2011
4. Қазақ грамматикасы.Астана 2002.
5. Қалыбаева – Хасенова А. Етістіктің лексика – граматикалық сипаты Алматы, 1971
6. Маманов Ы.Қазіргі қазақ тілі.Алматы,1966.
7. МанкееваЖ.Қазақ тіліндегі байырғы түбірлерді жаңғырту.Алматы,«Жібек жолы» 2010.
8. Оралбай Н. Қазақ тілінің сөзжасамы. Алматы,2002.
9. Рамстедт Г.Введение в алтайское языкознание М.,1957
10. Сағындықұлы Б.Қазақ лексикасы дамуының этимологиялық негіздері.Алматы, «Арыс» 2007
11. Салқынбай А. Тарихи сөзжасам. (Семантикалық аспект) - Ал-маты Қазақ университеті, 1999. - 309 б
12. Севортян Э.В.Несколько замечании к тюркологическим исследованием по грамматике.журнал Советская тюркология.1970 3 стр.3-16
13. Тектіғұл Ж.Қазақ тіліндегі түркі негізді аффикистердің эволюциясы. Алматы,«Ғылым»,2002
14. Томанов М.Қазақ тілінің тарихи грамматикасы.Алматы,1982.
15. Щербак А.М. Очерки сравнительной морфологии тюркских языков.Глагол.Ленинград,1981 г